Helden in de mist

In 1921 werd de Ierse Vrijstaat gesticht.
Daar waren anderhalve eeuw aan opstanden aan voorafgegaan, steeds door de Britten in bloed gesmoord.
Het Ierse élan werd bestendigd door een hervonden culturele identiteit, geschraagd door volksverhalen (de banshee), sprookjes (de leprechaun, symbool van Ierland), de kerk (Sint Patrick, ook symbool van Ierland) en vooral de sagen die kort na de kerstening, dus in de vroege middeleeuwen, waren opgetekend.
Cú Chulainn is de verpersoonlijking van de Ierse leiders, van wie er vele werden gemarteld en gedood.

De geliefdste Ierse sage is die van de Kinderen van koning Lír, die 300 jaar als zwanen op Lough Derravaragh, een meer bij hun vaders kasteel, moesten zwemmen; vervolgens 300 jaar op de Sea of Moyle, en ten slotte 300 jaren in de wateren van Irrus Domnann Erris bij het eiland van Inishglora, waar ze van ouderdom stierven zodra ze weer in mensen waren veranderd.

Talloze plekken in Ierland zijn verbonden met de zwanen en er zijn sculpturen voor opgericht, die eigenlijk monumenten zijn voor Ierland zelf, want de negen eeuwen worden vergeleken met de negen eeuwen afhankelijkheid van Engeland.