De rebelse Jordaan

Soeploods-, Paling-, Aardappel- en Jordaanoproer, Rembrandt, Descartes, Theo Thijssen en hugenoten

Begin zeventiende eeuw aangelegd als ‘het Nieuwe Werck’ voor de onwelgestelden, groeide de Jordaan uit tot volkswijk nummer een van Nederland.
Maar behalve de ‘romantiek van het gebrek’ van Willy Alberti en Tante Leen is de Jordaan ook de wijk van hugenoten, het Soeploods-, Paling-, Aardappel- en Jordaanoproer, het Achterhuis, Woutertje Pieterse en de laatste woonstee van Rembrandt – die de buurt overigens deelde met beter gesitueerde schilders als Govaert Flinck, Nicolaes Berchem, Pieter de Hooch, Hondecoeter en Willem Drost. Ook Descartes vond er asiel, aan de voet van de oude Wester, waar in 1906, 1942 en 1956 Rembrandt werd herdacht.
In de Jordaan werkten ook Theo Thijssen, Israël Querido, Aat Veldhoen, Harald Vlugt, Hans Bayens, Simon Vinkenoog en Jozef Israëls en staan zowel voormalig theater Mickery als het Joost Swarte-huis.
De wandeling voert ook langs een aantal hofjes, sommige zo klein en verscholen dat de meeste mensen eraan voorbijgaan.